Baştan çıkarıcı yuvalar!
Karlar altındaki masal evden paylaştım bu duygularımı, havanın soğuk, kalplerin sıcak olduğu ve hala attığı…
Şan, şöhret, para, pul, sahne, ışıklar, zenginlik, ihtişam, yerine ne koyarsan koy hiçbiri sevilmek kadar baştan çıkartıcı değil!
Sevilme duygusunun o doyumsuz hazzı…
Hah! İşte dünyanın hiçbir yerinde para biriminin geçmediği tek şey ‘sevgi’
Ben dünyaya aldırmam, doğru bildiğim yolda giderim" diyenlerden oldum hep.
Kalp kalbe olmayanlara bakın, mış gibi yaşamlara…
Gerçeği görmek için onların köşelerinden çıkıp yaşadıkları şeyin sahteliğinin yüzleşmesi ile tanışmalarını bekleyin.
Er geç yüzleşiyorlar, kendilerini kandırdıklarına .Yüzleşebilenin mutluluğu bulma şansı hala var, yüzleşemeyenin kaderi ise yazık, belli zaten ağzında sigara elinde rakı kadehi kadınlar tanıdım ben,
Oradan oraya savrulan, her bulduğunu, bu son sanan!
Kimbilir kaçıncı durak, kaçıncı liman, kaçınçı yanılsama…
Ne insanlar görüyorum ben, sadece hesaplı sevgi gösterileri olan onca yalandan haller içinde gel-gitlerde olan…
İddialı laflar, kelimeler, gösterişli yalandan sahte görüntüler...
Ruhun yuvası diye bir şey var bu hatta, teknolojik görüntülerin filtrelendiği ışıklı yanılsamalardan uzakta.
Adı…. ‘Kalp ağrısı’
O ağrı ve sızı varsa hayatında, hah işte o canlı bir doku, kalbi atan, kalbi yanan, kalbi sızlayan…
Yuva gerçeği tek gerçek, onlarca ev, onlarca yaşam, onlarca güzellik…
Hangisinin içinde gerçekten kalplerin attığı yuva var derseniz?
Bence çok azının.
Zamanın bize yaptığı fenalıklara bakalım hepimiz, acı da olsa, her şey layığını buluyor aslında, içindeki kalp atışının gücüne inanınca…
Geride kalan önce vızzzz sonra tırısss oluyor.
Bir şeyi yalandan değil, sahiden!!!!! almak için cesaret gerekiyor, o cesaret varya o kadar az kadında var ki…
Dünyayı ters düz eden kadınlar tanıdım ben bu hayatta, ben mesela!!!!
Unutulmaz izler bırakmayı boynunun borcu bilen…
Proust ne demiş "Sevilen kişinin net görüntüsü" asla fotoğraftaki değil!
Fotoğraf hatırlatıyor ama hatıraları canlandıramıyor.
İşte mış gibi hayatların özeti bu…. Gerisi laf, söz, hikaye.
Karlar altındaki masal evden paylaştım bu duygularımı, havanın soğuk, kalplerin sıcak olduğu ve hala attığı…Çeşitli evlerden değil, gerçek yuvalara sözüm.
Işıklar söner, sarılırsınız önce dualara sonra sevdiklerinize bir ohhh dersiniz kabinizin atışını duya duya, burnunda kokusunu duyduklarınızla, bir derin ohhhh…
Karşı dağların bile duyduğu,..
Bende bütün yuvası olanlar için ohhhh çekiyorum şimdi en derinden bir dağın tepesinde size, hissediyorsunuz bliyorum...
Çünkü ben hepinizin enerjisini tekkk tekkk hissediyorum.
Ve ‘mış gibi yaşamlara gerçekten üzülüyorum, yakaladım sanıp, kaybedenlere ama zaten hiç kazanamamış olan hayalperestlere’
Özlen ben, dalgalanıp durulan, duruldukça duran, durmayı da, susmayı da...
Sükuneti de deneyimleyen…
Ve gücünü sadece kalp atışından alan…
Lara ve Ali’nin annesi, kocasının tek tanesi!, mezianilerin yuvasından huzurla…
Herkese iyi tatiller olsun, geride canlı ve sonsuz anılar bırakan fotoğraflarınız olan …
